Geschiedenis
Het spreekt voor zich dat de geschiedenis van het eiland niet begint op het ogenblik dat Columbus het heeft ontdekt. Zo'n 5000 jaar eerder waren het immers de Taíno indianen die het eiland onder hun hoede hadden. Helaas is er over deze bevolking en dan in het bijzonder de populatie niet zoveel bekend. Verschillende onderozeken kwamen uit op een bezetting van enkele duizenden indianen terwijl andere onderzoeken dan weer uitwezen dat er sprake geweest zou kunnen zijn van enkele miljoenen. De Taíno geloofden in een schepper die de naam Yaya droeg. Zoals alle volkeren hadden ook zij immers hun eigen mythen en verhalen. Op die manier probeerde men ook de soms extreme natuurfenomenen te verklaren. Het gebied dat de Dominicaanse-Republiek en Haïti besloeg werd toen Quisqueya geheten. Er zou sprake geweest zijn van vijf politieke eenheden die samen een soort van regering vormden.
Helaas zou het de Taíno niet voor de wind blijven gaan. Na de ontdekking van de Dominicaanse Republiek door Columbus ging het allemaal snel bergafwaarts voor de oorspronkelijke inwoners. Onderzoek heeft uitgewezen dat één van de schepen waarmee hij naar de Dominicaanse was gereisd was vergaan. Daardoor konden niet alle ontdekkingsreizigers terug mee naar Spanje. Er werd besloten om een nederzetting te bouwen. Deze nederzetting was meteen de eerste nederzetting in de Caraïben en luisterde naar de naam La Fortin de Natividad. De Europeanen hadden echter geld, of beter gezegd goud geroken en dat zorgde er voor het snel mis ging. De Europeanen kwamen echter niet alleen, maar hadden ook bacteriën naar het eiland meegenomen waar de Taíno niet tegen opgewassen waren. Velen stierven en anderen die wel gezond bleven werden als slaaf gebruikt.
Opmerkelijk is vooral dat er aan het begin van de 17de eeuw nog maar weinig Spanjaarden op het eiland terug te vinden waren. Vooral het noordoosten was zo goed als onbevolkt en dat was een teken voor de Fransen om hun graantje mee te pikken in het Caribische gebied. De Fransen koloniseerden inderdaad een deel van het eiland en lieten heel wat Afrikaanse slaven overkomen die aan het werk werden gezet in de suikerplantages. Deze beslissing zorgde er voor dat de Dominicaanse Republiek op korte termijn één van de welvarendste kolonies was in de wereld. Helaas duurde het niet lang alvorens er opstand kwam. Menigsverschillen tussen de Europeanen en de gemengde bevolking hebben er toe geleid dat de kleurling Toussaint L’ouverture uiteindelijk de macht over het eiland in handen greep. De slaven werden bevreid en men dacht dat het ergste achter de rug was.
Helaas was dat zonder de Franse keizer Napoleon gerekend. Hij was het er immers niet mee eens dat de Franse kolonie door een Afrikaan werd geleid. Om de macht terug in handen te krijgen stuurde hij een legertje naar het eiland. Die machtsgreep mislukte echter waarna de zwarte bevolking zich onafhankelijk verklaarde door de Republiek van Haïti op te richten. De Republiek was gelegen op het westelijk deel van Hispaniola.
In 1809 kwam het eiland terug in handen van de Spanjaarden terecht. Weinig later ontstond een conflict met buurland Haïti waarna men in 1822 ook het oostelijk deel van het eiland in handen kreeg. Het spreekt voor zich dat de Dominicanen het daar echter niet mee eens waren. Ze hadden immers totaal geen inspraak meer in de beslissingen die werden genomen en daar moest snel een einde aan komen. Zo gezegd zo gedaan en weinig later startte een zekere Juan Pablo Duarte de verzetsbeweging La Trinitaria op. Enkele welgeplande aanvallen op het Haïtiaanse leger zorgden er voor dat de overheersing meteen een halt werd toegeroepen. Op 24 februari 1844 verklaarden de Dominicanen zichzelf onafhankelijk en werd de “República Dominicana” uitgeroepen.
Helaas bracht ook de invoering van de Republiek geen goede wind naar het eiland. In tegendeel. Burgeroorlogen kleuren de geschiedenis van de Dominicaanse Republiek rood. Het was de Amerikaanse incorporatie die er in 1916 voor zorgde dat de gevechten een halt werd toegeroepen. Er werd besloten om de Republiek te voorzien van een eigen leger dat onder het bewind kwam te staan van de dictator Trujillo. Jarenlang kon Trujillo zichzelf verrijken ten koste van de bevolking tot hij in 1961 werd geliquideerd. Vanaf die tijd heerst in de Dominicaanse Republiek een democratie.
Vandaag de dag is de Dominicaanse Republiek voor heel wat reizigers een uitgelezen bestemming. Het gunstige klimaat en de parelwitte stranden zorgen er voor dat ieder jaar opnieuw heel wat Belgen en Nederlanders er voor kiezen om hun vakantie in de Dominicaanse Republiek door te brengen.